به انزوا نشسته ام
و لب هایم را حبس کرده ام
با فشاری دردناک.
به انزوا نشسته ام؟
این روزها همه می بینند
بته ی هرزی که در منزل پاهای عریانم
رشد کرده
و باغبان واژه حتی
سخنی ندارد
نه می پیچم در کلام
و نه سکوت را مطلق می کنم
پدرم گفت:شاید باردارم
و حقیقتی دیر رس را
حمل می کنم
آسمان را از دوباره خلق می کنم:
صورتی با حاشیه های خفیفی از لبخند
زمین را نیز:
مثل یک پیراهن مردانه ی چهار خانه با خطوط آبی و سبز و قهوه ای
جهان را
از نو
نام می گذارم
و خود نیز
در آخرین لبخند ژوکوند دچار تناسخ میشوم.
به پیلار خوبم
فریاد می زنم
می زنی
گریه می کنم
می کنی
بی تاب می شوم
خسته می شوی
یک بوسه
از کف دست عصبانی من
بر گونه ی داغ خشن تو
و آغاز یک معاشقه به سبک دشنام
گاهی
به آخر خط که می رسم
می رسی
رویای من را می دزدی
دست /گیرم می کنی
و میان دیوارها
و روی تخت
و روی من
بازی را تمام می کنی
می کنم
ادامه می دهی
می دهم...
سلامم را آرام
باز
کن!
در کاغذ گرانبهایی
از پاپیروس نامه های فرعون پیچیده ام اش...
ـ که چی؟
روایت من با تو
کلامیست پیچیده
نه در کاغذ
در واکنش های مغزی نیم پخته
که تاریخ انقضایش گذشته
-که چی؟
این روزها
به گل
نشسته اند
مرا!
رکودی سخت
می دانی؟آخرین واژه هایم را
دورانی پیش نوشته ام و
به تو داده ام
این روزها
وقتی
مریم هم
مقدس نیست
بگذار کمی منحرف بنویسم
من
که گاهی هنوز
یواشکی به روایت
تیغ با پوست ?? ساله ام می اندیشم
من
که هنوز گاهی
به روایت کلومپرامین
در خواب های ?? ساعته ام می اندیشم
بی خیال آرمین عزیز!
من تجربه های سختی
از یبوست سرنوشتم دارم
و تو می خواهی بالا نیاورم؟!
آخ...برادر من
می ترسم
که تو
ساده بمیری
و من
را نشناسانی.....
ـ به کی؟
به آنها که مرا می شناسند الاغ عزیزمن!
حالا
تو
می شوی قسمتی از
دستور زبان که
ه ن و ز
به کلامم راه نیافته..
.چیزی ماضی که
در
آینده اتفاق خواهد افتاده بود!!
آ ینه ها پیچیده اند
آینه ها پیچیده اند
عدم ِ
واقعیتِ
حقیقت ِ
تو را
انکا ر می کنند
این را دکارت هم می دانست!
م
ن
ت
ن ه
ا م
ف ه می
د
ی ؟
؟
؟
آ سما ن د ا یر ه ا ست
ز مین د ایر ه ا ست
بین این دو
استوانه ایم
من با گالیله کاری ندارم!
و در این استوانه
بشر
تمام کاری که
می کند این است که
عدد پی را بر اعشارش می افزاید
حجم جهان نا معلوم
و ظرفیت آدمهایش نا پیدا!
این
ر و ز مذکرند
و من
حبسم
در زندان بی میله
و این روزها
با من کاری ندارند
وقتی عقربه ها
هم جنس بازند
ساعت
ناله ای ندارد
زن با زن
مرد با مرد
از دید ماشین های سبز
جرمی نیست
اما من
با روزهای مذکر
در
حبسم
لاشه های پراکنده ی روسپی های سرزمین من.
صورت های سوخته ی ناشناس
و دوره ی جنینی...
می فروشند؟
نه!
آنها حراج فصل های نا متعارف عفونت های خانگی اند.
در پلاستیک های مجزای زرد و سیاه...
-رسیدن به انتزاع
-تا انتزاعی بودن
-و انتزاعی زندگی کردن سه مقوله مختلفه
-fire the presidents ass in last theusday
: جستجو