آسمان را از دوباره خلق می کنم:
صورتی با حاشیه های خفیفی از لبخند
زمین را نیز:
مثل یک پیراهن مردانه ی چهار خانه با خطوط آبی و سبز و قهوه ای
جهان را
از نو
نام می گذارم
و خود نیز
در آخرین لبخند ژوکوند دچار تناسخ میشوم.
به پیلار خوبم